ویژگیهای روانسنجی نسخهی ایرانی پرسشنامهی شفقت به خود (فرم کوتاه)

سابقه و هدف: با ظهور موج سوم درمان­های شناختی- رفتاری که عمدتاً مبتنی بر ذهن آگاهی و پذیرش هستند، «شفقت» (compassion) و «شفقت به خود» (self compassion) نیز مورد توجه و مطالعه قرار گرفته­ است. سازه شفقت به خود را نخستین بار کریستین نف (2003) تعریف کرد و ابزارهایی برای آن معرفی کرد. پژوهش حاضر به منظور تعیین ساختار عاملی، روایی و پایایی فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود انجام شد تا ابزار مناسبی برای کاربرد در کار بالینی و تحقیق، به متخصصان و محققان حوزه سلامت روان معرفی شود. مواد و روش‌ها: به منظور بررسی ویژگی­های روانسنجی و تحلیل ساختار عاملی این مقیاس، 210 نفر (103 پسر و 107 دختر) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب شد. همچنین از آزمودنی­ها خواسته شد که مقیاس­های شرم بیرونی، عاطفهی منفی و کمال­گرایی را تکمیل کنند. برای تحلیل داده­ها از نرم افزار لیزرل و SSPS-18 استفاده شد. آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی و تحلیل عاملی تأییدی محاسبه شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی از ساختار 3 عاملی مقیاس شفقت به خود در نمونهی ایرانی حمایت کرد (89/0CFI=، 84/0NFI=، 08/0RMSEA=). مقیاس شفقت به خود همبستگی منفی و معناداری با کمال­گرایی (33/0-) و عاطفهی منفی (38/0) و شرم بیرونی (21/0-) داشت. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس و عامل­های «خودمهربانی- خود قضاوتی»، «تجربه مشترک بشری- انزوا» و «ذهن­آگاهی- همانندسازی افراطی» به ترتیب 79/0، 68/0، 71/0 و 86/0 بدست آمد. نتیجه‌گیری: مقیاس شفقت به خود از ویژگیهای روانسنجی مناسبی در جامعهی دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بهشتی برخوردار است. در مطالعاتی که فقط به نمرهی کل شفقت به خود نیاز است از فرم کوتاه این پرسشنامه می­توان استفاده کرد. همچنین در تحقیقاتی که لازم است از نمونه­های بالایی استفاده ­شود، تعداد پرسشنامه­ها زیاد است یا در موقعیت­های درمانی که نیاز به بازنگری مکرر شفقت به خود است، استفاده از فرم کوتاه می­تواند مفید باشد.